سیارات منظومه شمسی

عطارد ( Mercury ) عطارد یا تیر سیاره ای نزدیک به خورشید است و گرمای سوزان خورشید را در روز تجربه می کند ، اما هیچ جوی برای به دام انداختن گرما ندارد ؛ بنابراین در شب یخ می بندد . این سیاره ، صخره ای است و نزدیک به یک سوم زمین قطر دارد و سطح آن با دهانه های آتش فشانی پوشیده شده است که آن را به بخش هایی از ماه شبیه می کند . این دهانه ها زمانی به وجود آمدند که سیاره تحت بمباران شهاب سنگی قرار گرفت .

سطح عطارد : دهانه های آتشفشانی که تمامی سطح عطارد را می پوشاند به طور کلی کم عمق تر از دهانه های آتشفشان های ماه است . اندازه های آن ها از چند متر تا چند صد کیلومتر متغیر است . بتهوون بزرگ ترین دهانه ی آتشفشانی عطارد است که ۶۴۰کیلومتر پهنا دارد . در میان این دهانه ها دشت های تقریباً مسطح وجود دارند که با مواد مذاب پوشیده شده اند و صخره ها و تیغه هایی در میان ان ها مشاهده می شود .

دریاچه کالوریس : بزرگ ترین عارضه سیاره شناسی بر روی سیاره عطارد دریاچه کالوریس است که نزدیک به ۱۳۰۰کیلومتر پهنا دارد . این دریاچه زمانی به وجود آمد که یک سنگ فضایی ۱۰۰کیلومتری به این سیاره برخورد کرد .

دمای عطارد : دما در عطارد بین ۴۵۰درجه سانتی گراد در روز تا ۱۸۰- درجه سانتی گراد در شب متغیر است . چرخش آهسته عطارد باعث می شود بعضی از بخش های عطارد ۱۷۶روز نور خورشید و ۱۷۶روز تاریکی دارند .

گذر عطارد : در روز هفتم ماه مه ۲۰۰۳سیاره عطارد که از سطح خورشید گذشت ، دیده شد . این چنین پدیده ای گذار نامیده می شود و هر ۱۰سال یک یا دو بار رخ می دهد .

مشخصات سیاره : قطر در استوا : ۴۸۸۰کیلومتر میانگین فاصله از خورشید : ۹/۵۷ملیون کیلومتر دوره مداری(گردش به دور خورشید) : ۸۸روز دوره چرخشی (گردش به دور خود) : ۷/۵۸روز جرم (نسبت به زمین ) : ۰۶/۰ جاذبه ( نسبت به زمین) : ۳۸/۰ میانگین دما در سطح سیاره : ۱۶۷درجه سانتی گراد تعداد قمر : ۰

درون عطارد : پوسته نازک از سنگ سیلیکات گوشته از سنگ سیلیکات هسته آهنی با قطر ۳۶۰۰کیلومتر

زهره ( Venus ) :

زهره یا ناهید کمی کوچکتر از زمین تشکیل شده از سنگ و دارای جو است ، ولی شباهت دیگری به زمین ندارد . سطح آن پوشیده شده از آتشفشان است . جو آن شکننده است و دمای آن از دمای کوره بیشتر است . زهره چرخش مداری خود را در ۲۲۵روز زمینی به اتمام می رساند ، اما حرکت وضعی آهسته ای دارد و ۲۴۳روز زمینی طول می کشد تا یک بار به دور خود بچرخد . این بدان معنا است که یک روز زهره از یک سال آن طولانی تر است .

جو ابری زهره : جو زهره بسیار ضخیم تر از زمین است و به طور عمده از کربن دی اکسید تشکیل شده است . فشار این جو تقریبا ۱۰۰برابر فشار جو زمین است . ابرهای ضخیم جو از قطرات سولفوریک اسید تشکیل شده اند . این جو دما را مانند گلخانه حفظ می کند و به بیش از ۴۷۵درجه سانتی گراد می رساند .

عوارض سیاره شناسی زهره : مات مانز یکی از بزرگترین آتشفشان های زهره است . این آتشفشان ۲۰۰ کیلومتر پهنا و ۹کیلومتر بلندی دارد و احتمالاً خاموش شده است . ولی در گذشته چندین بار فوران داشته و مقادیر زیادی مواد مذاب را از خود بیرون داده است که دشت های آتشفشانی اطراف آن را به وجود آورده است . رشته کو ماکسول مانتس از جمله رشته کوه های زهره است که تا ۱۲کیلومتر کشیده شده است . سدنا پلانیتیا دره ای کم عمق است که بخش عمده ی زهره را پوشانده است .

مشخصات سیاره : قطر در استوا : ۱۲۱۰۴ کیلومتر میانگین فاصله از خورشید : ۲/۱۰۸ملیون کیلومتر دوره مداری(گردش به دور خورشید) : ۷/۲۲۴روز دوره چرخشی (گردش به دور خود) : ۲۴۳روز جرم (نسبت به زمین ) : ۸۲/۰ جاذبه ( نسبت به زمین) : ۹/۰ میانگین دما در سطح سیاره : ۴۵۷درجه سانتی گراد تعداد قمر : ۰

درون زهره : پوسته نازک از جنس سنگ سیلیکات گوشته ضخیم سنگی هسته از جنس آهن و نیکل زمین ( Earth ) سیاره ای که روی ان زندگی می کنیم ، در منظومه شمسی مانند ندارد ، چون شرایط خوبی را برای پشتیبانی از حیات فراهم کرده است . این سیاره نه زیاد گرم و نه زیاد سرد است . مقادیر فراوانی آب مایع و اکسیژن در جو آن وجود دارد .

زمین:

سومین سیاره از خورشید و از سنگ ساخته شده است . در هسته ی آن مقادیر زیادی آهن وجود دارد که بخشی از آن مذاب است . حرکت این هسته باعث ایجاد میدان مغناطیسی قوی شده است. این میدان به سطح زمین گسترش می یابد و حبابی عظیم و مغناطیسی به نام مگنتوسفر ایجاد می کند .

زمین ، سیاره آبی : اقیانوس ها بیش از ۷۰درصد سطح زمین را پوشانده اند . از فضا زمین به صورت آبی که رنگ اقیانوس هاست به نظر می رسد . سطح زمین متشکل از لایه ای از سنگ جامد به نام پوسته است . هنگامی که پوسته بالاتر از سطح دریا باشد ، به خشکی تبدیل می شود . لایه ای از گاز به نام جو سیاره ما را در برگفته است . این لایه به طور عمده از نیتروژن و اکسیژن که گاز اساسی برای حیات است تشکیل شده است . ابرهای بخار آب در جو زمین در حال گردش اند .فعالیت جو بر آب و هوای زمین اثر دارد .

چگونگی به وجود آمدن ماه : هیچ کس از چگونگی تشکیل ماهمطمئن نیست ، اما بسیاری از ستاره شناسان معتقدند که این قمر زمانی به وجود آمد که نزدیک به ۴ ملیارد سال پیش جسمی با ابعاد مریخ با زمین جوان برخورد کرد . بر اثر این برخورد مواد این دو جسم بیش از اندازه گرم شدند و به حالت مذاب در آمدند و به فضا پرتاب شدند . این مواد به تدریج به روی هم انباشته شدند تا ماه به وجود آمد .

مشخصات سیاره : قطر در استوا : ۱۲۷۵۶کیلومتر میانگین فاصله از خورشید : ۶/۱۴۹ملیون کیلومتر دوره مداری(گردش به دور خورشید) : ۲۵/۳۶۵روز دوره چرخشی (گردش به دور خود) : ۹۳/۲۳ساعت جرم (نسبت به زمین ) : ۱ جاذبه ( نسبت به زمین) : ۱ میانگین دما در سطح سیاره : ۷۰- تا ۵۵ درجه سانتی گراد تعداد قمر : ۱(ماه) درون زمین : پوسته نازک از سنگ سبک گوشته ضخیم از سنگ سنگین تر خارج هسته مرکزی از آهن مذاب و مقداری نیکل درون هسته مرکزی از آهن جامد و نیکل

مریخ ( Mars ) :

مریخ چهارمین سیاره از خورشید و یکی از نزدیک ترین همسایگان زمین است . مریخ دارای جوی اندک (به طور عمده کربن دی اکسید ) و کلاهک یخی در قطب هاست . کانال های سطحی آن نشان دهنده ی وجود جریان آب در زمان های گذشته اند . اگر چه مریخ امروزه یخبندان است ، اما ستاره شناسان معتقدند که مریخ زمانی گرمتر بوده و بعضی از اشکال حیات در آن وجود داشته است .

مریخ ، سیاره سرخ : مریخ به علت وجود اکسید آهن (زنگ آهن) در صخره ها و غبار های سطحی آن قرمز رنگ به نظر می رسد . ویژگی های چون دره های والس مارینریس ، از خلال جو رقیق مریخ دیده می شوند . در این سیاره صحرای شنی ، گودال بزرگ و آتشفشان نیز وجود دارد .

قمرهای مریخ : مریخ دارای دو قمر به نام های فوبوس و دیموس می باشد که ستاره شناسان معتقدند این دو قمر کوچک جز خرده سیارتی بوده اند که مریخ در زمان های دور ، آن ها را با نیروی جاذبه خود گرفته است . قمر بزرگتر فوبوس است ؛ توده ای نامنظم با قطر ۲۶کیلومتر . دیموس از این هم کوچکتر است و فقط ۱۶کیلومتر پهنا دارد . هر دو قمر با دهانه های آتشفشانی پوشیده شده اند و تصور می شود که از سنگ های غنی از کربن ساخته شده است .

کوه المب : حلقه های ابر به دور قله های آتشفشان عظیم به نام کوه المب قرار گرفته اند . پایه ی کوه ۶۰۰کیلومتر و ارتفاع آن ۲۴کیلومتر است . این ابعاد باعث شده اند تا این آتشفشان را بزرگترین اتشفشان در کل منظومه شمسی بدانند . کنار این آتشفشان سه آتشفشان بزرگ دیگر در یک برآمدگی به نام خط الراس تارسیس ، قرار گرفته است .

آب در سطح مریخ : سطح مریخ با مواد شنی قرمز رنگ پوشیده شده است و سنگ های کوچک نیز در آن پراکنده شده اند . تصویری که کاوشگر اکسپلورر فایندر در سال ۱۹۹۷از منطقه ای به نام آرس والیس ، هنگام فرود بر سطح سیاره نشان داد که ستاره شناسان معتقدند در زمان های گذشته ، آب در آنجا جاری بوده است .

مشخصات سیاره : قطر در استوا : ۶۷۹۴کیلومتر میانگین فاصله از خورشید : ۹/۲۲۷ملیون کیلومتر دوره مداری(گردش به دور خورشید) : ۶۸۷روز دوره چرخشی (گردش به دور خود) : ۶۳/۲۴ساعت جرم (نسبت به زمین ) : ۱۱/۰ جاذبه ( نسبت به زمین) : ۳۸/۰ میانگین دما در سطح سیاره : ۶۳- درجه سانتی گراد تعداد قمر : ۲( فوبوس و دیموس) درون مریخ : پوسته نازک از سنگ نازک گوشته از جنس سنگ های سیلیکاتی هسته احتمالاً از جنس آهن جامد دارای جو رقیق از گاز کربن دی اکسید

مشتری ( Jupiter ) :

مشتری بزرگ تریت سیاره منظومه ما و قطر آن ۱۱برابر قطر زمین است . جرم مشتری ۵/۲برابر جرم کل دیگر سیاره هاست . مشتری سطح جامد ندارد ؛ بلکه در زیر ابرهای گازی ، هیدروزن داغ و مایع وجود دارد ، سپس لایه ای از هیدروژن مشابه فلز مایع و در آخر یک هسته ی سنگی قرار گرفته است . مشتری در ناحیه ی استوای خود حلقه ای ظریف دارد که از ذرات ریز غبار تشکیل شده است .

قمرهای مشتری : این سیاره دارای دست کم ۶۳قمر است . در سال ۱۶۰۹گالیله ستاره شناس ایتالیایی چهار قمر مشتری را کشف کرد و آن ها را ایو ، اروپا ، گانی مد و کالیستو نامگذاری کرد . بزرگترین قمر مشتری گانی مد است که ۵۲۶۸کیلومتر قطر دارد که البته بزرگترین قمر منظومه شمسی نیز می باشد .

جو مشتری : نوارهای روشن و تاریک جو مشتری را پوشانده اند . نوارهای تیره کمربند و نوارهای روشن مناطق نام دارند . رنگ های متفاوت ، وجود مواد شیمیای مختلف مانند آمونیوم سولفید وترکیبات فسفر را در جو مشتری نشان می دهد .

نورهای مشتری : تظاهرات نوری به نام شفق در قطب های مشتری وجود دارند که مشابه شفق های قطب شمال و جنوب زمین هستند ، اما در مشتری این تظاهرات بسیار قوی ترند . آذرخش های مشتری ۱۰۰۰۰برابر قدرتمند تر از قوی ترین آذرخش های زمین هستند .

لکه بزرگ قرمز در مشتری : بیش از ۳۰۰سال است که ستاره شناسان لکه بزرگ قرمز رنگ مشتری را مشاهده کرده اند . کاوشگران فضا نشان داده اند که این لکه یک گرد باد غول آساست که باد های آن در خلاف جهت عقربه های ساعت و با سرعت زیاد در حال گردش اند . این لکه ۴۰۰۰۰کیلومتر پهنا دارد .

مشخصات سیاره : قطر در استوا : ۱۴۲۹۸۴کیلومتر میانگین فاصله از خورشید : ۴/۷۷۸ملیون کیلومتر دوره مداری(گردش به دور خورشید) : ۸۷/۱۱سال دوره چرخشی (گردش به دور خود) : ۳۹/۹ساعت جرم (نسبت به زمین ) : ۳۱۸ جاذبه ( نسبت به زمین) : ۳۶/۲ میانگین دما در سطح ابرها : ۱۱۰- درجه سانتی گراد تعداد قمر : دست کم ۶۳عدد

درون مشتری : جو از جنس هیدروژن و هلیم لایه زیری اقیانوسی عمیق و گسترده از هیدروژن مایع است و در زیر این لایه هیدروژن به شکل فلز مایع قرار گرفته است . هسته کوچک که احتمالاً سنگی است .

زحل (Saturn ) :

سیستم حلقه های درخشان باعث شده است تا زحل سیاره ای بسیار متمایز باشد . چرخش ۳۰ساله ی زحل به دور خورشید (۳۰سال زمینی )، باعث شده است تا بتوانیم این حلقه ها را از زوایای مختلف ببینیم . زحل بعد از مشتری دومین سیاره ی بزرگ منظومه شمسی است و به طور عمده از گاز تشکیل شده است . این سیاره بسیار سبک است و اگر در آب گذاشته شود ، روی آن شناور می شود . زحل نیز مانند مشتری ، نوارهای ابری در جو عمیق خود دارد که از ابرهای مشتری رقیق تر هستند .

حلقه های درخشان مشتری : از زمین فقط می توان سه حلقه ی A ، B و C را به دور زحل دید . حلقه ی B درخشان ترین حلقه است و حلقه ی C تقریباً شفاف می باشد . این حلقه ها (A ، B و C ) عمقی در حدود ۲۷۵۰۰۰کیلومتر دارند . کاوشگران فضا چندین حلقه دیگر هم در داخل حلقه ی C و هم در خارج حلقه ی A کشف کرده اند . حلقه های زحل از جنس قطعات یخ و غبار سرگردان پیرامون سیاره تشکیل شده اند و با سرعت زیاد در حال حرکت به دور آن هستند . ابعاد این قطعات متغیر و از شن ریزه تا قلوه سنگ های بزرگ ، متفاوت است . هیچ کس مطمئن نیست که این قطعات از کجا آمده اند . شاید آن ها باقی مانده یک قمر قدیمی یا ذرات نخاله ی خرده سیاراتی هستند که بیشاز اندازه به زحل نزدیک شده اند .

قمر های زحل : زحل نیز مانند مشتری دارای قمرهای زیادی می باشد که بزرگ ترین آن ها تیتان نام دارد .

مشخصات سیاره : قطر در استوا : ۱۲۰۵۳۶کیلومتر میانگین فاصله از خورشید : ۱۴۲۷ملیون کیلومتر دوره مداری(گردش به دور خورشید) : ۴۶/۲۹سال دوره چرخشی (گردش به دور خود) : ۶۶/۱۰ساعت جرم (نسبت به زمین ) : ۹۵ جاذبه ( نسبت به زمین) : ۹۲/۰ میانگین دما در سطح ابرها: ۱۴۰- درجه سانتی گراد تعداد قمر : ۳۰

درون زحل : جو عمدتاً از جنس هیدروژن و هلیم لایه زیری هیدروژن و هلیم مایع و در زیر آن هیدروژن فلزی مایع هسته احتمالاً از جنس سنگ جامد و یخ

اورانوس (Uranus) :

ستاره شناس انگلیسی ، ویلیلم هرشل ، این سیاره را در سال ۱۷۸۱کشف کرد . این سیاره ، نخستین سیاره ای بود که با چشم غیر مسلح به سختی دیده می شد . فاصله ی این سیاره از خورشید دو برابرفاصله خورشید از زحل است . اورانوس از آن جهت غیر عادی است که روی محوری با زاویه ۹۸درجه به دور خود می چرخد ؛ بنابراین به نظر می رسد که بر روی پهلویش می چرخد . دلیل این امر شاید این باشد که اورانوس در مرحله ی شکل گیری با یک جسم بزرگتر برخورد داشته است . در جو این سیاره نوارهایی قرمز رنگ وجود دارد که بیانگر وجود هیدروژن در آن می باشد .

حلقه های اورانوس : حلقه های اورانوس در سال ۱۹۷۷کشف شدند . هنگامی که این سیاره از برابر ستاره ای می گذرد ، به دلیل پس زمینه درخشان می توان حلقه ها را دید . در سال ۱۹۸۶سفینه ویوجر ۲ حلقه از این حلقه ها را عکس برداری کرد و ۱۱حلقه شناسایی شدند .

قمرهای اورانوس : در کل اورانوس دارای ۲۲قمر است که فقط پنج تای آن ها به نام تیتانیا ، میراندا ، ابرون ، آریل و بریل اندازه ای معقول دارند . از این پنج قمر تیتانیا با قطر ۱۵۷۸کیلومتر بزرگترین و میراندا با ۴۷۰کیلومتر کوچکترین است . قمرهای کوچکتر شامل خرده سیاراتی هستند که بر اثر جاذبه ی اورانوس جذب شده اند .

مشخصات سیاره : قطر در استوا : ۵۱۱۱۸کیلومتر میانگین فاصله از خورشید : ۲۸۷۱ملیون کیلومتر دوره مداری(گردش به دور خورشید) : ۸۴سال دوره چرخشی (گردش به دور خود) : ۲۴/۱۷ساعت جرم (نسبت به زمین ) : ۵/۱۴ جاذبه ( نسبت به زمین) : ۸۹/۰ میانگین دما در سطح ابرها : ۱۹۷- درجه سانتی گراد تعداد قمر : ۲۲

درون اورانوس : جو ی عمیق از هیدروژن و هلیم با مقداری متان گوشته مایع شامل آب ، یخ ، متان و آمونیاک هسته احتمالاً از جنس سنگ جامد

نپتون (Neptune) :

نپتون تقریباً به اندازه و رنگ اورانوس است ، ولی نسبت به اورانوس ۶/۱ ملیارد کیلومتر دورتر از خورشید قرار دارد . ستاره شناس آلمانی ، یوهان گاله ، نخستین بار این سیاره را در سال ۱۸۶۴پس از آن که ریاضی دانان محل آن را محاسبه کرده بودند ، کشف کرد . آبو هوای نپتون طوفانی تر اورانوس است که تصور می شود علت آن گرمای درونی سیاره باشد . بادهای این سیاره با سرعت ۲۰۰۰کیلومتر در ساعت می وزند که سربعتر از وزش بادهای سایر سیاره هاست . نپتون سیاره ای با رنگ آبی تیره : تصویر ویوجر ۲ از نپتون نشان دهنده ابرهایی است که به دور منطقه ی طوفنی عظیمی به نام لکه ی بزرگ سیاه در حال چرخش اند . رنگ آبی پررنگ نپتون ، ناشی از وجود متان در جو سیاره است . متان در جو تلغیظ می شود و بر خلاف ابرهای سیروسی در زمین ، ابرهای بقچه ای در نپتون به وجود می آید .

حلقه های نپتون : نپتون نیز همانند اورانوس دارای مجموعه ای ظریف از حلقه های ساخته شده از ذرات غبار گردان به دور ناحیه ی استوایی است . چهار حلقه ی اصلی وجود دارند . دو حلقه ی پهن و کم سو و دو حلقه ی درخشان ولی باریک اند . دو حلقه درخشان به نام های آدامز و لویر به افتخار کوچ آدامز و اوربین لویر ، دو ریاضی دانی که محل سیاره را محاسبه کردند ، نامگذاری شده اند .

آب و هوای متغیر : نپتون در مقایسه با اورانوس دارای جو بسیار فعال است . به عبارت دیگر تغییرات آب و هوایی زیادی دارد . با مقایسه تصاویری که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است این تغییرات به خوبی قابل مشاهده است . بطوری که در سال ۲۰۰۲هوا بسیار ابری تر و طوفانی تر از سال ۱۹۹۶بوده است .

قمرهای نپتون : نپتون در مجموع دارای ۱۳قمر است که بزرگترین آن هاتریتان نام دارد . این قمر دارای قطری برابر با ۲۷۱۰کیلومتر و سردترین سطح در منظومه شمسی ( ۲۳۵– درجه سانتی گراد ) است . تریتان از سنگ و یخ تشکیل شده است و با متن و نیتروژن مایع پوشیده شده است . ستاره شناسان فکر می کنند تریتان و سیاره پلوتو بسیار مشابه هستند .

مشخصات سیاره : قطر در استوا : ۴۹۵۳۲کیلومتر میانگین فاصله از خورشید : ۴۴۹۸ملیون کیلومتر دوره مداری(گردش به دور خورشید) : ۸/۱۶۴سال دوره چرخشی (گردش به دور خود) : ۱۱/۱۶ساعت جرم (نسبت به زمین ) : ۲/۱۷ جاذبه ( نسبت به زمین) : ۱۳/۱ میانگین دما در سطح سیاره : ۲۰۰- درجه سانتی گراد تعداد قمر : ۱۳

درون نپتون : جو عمدتاً از هیدروژن ، هلیم و مقداری متان گوشته مایع از آب ، یخ ، متان و آمونیاک هسته احتمالاً از جنس سنگ جامد

پلوتو (Pluto) :

پلوتو هنگامی که در سال ۱۹۳۰کشف شد، به عنوان سیارهٔ نهم درنظر گرفته می‌شد، تا این که در سال ۲۰۰۶ با تعریف جدیدی که از سیاره شد، در گروه سیارات کوتوله طبقه‌بندی شد. پلوتو از ماه هم کوچکتر و کوچک ترین سیاره منظومه شمسی است . این سیاره آخرین سیاره ای بود که به وسیله ی ستاره شناس آمریکایی ، کلاید تامبو ، در سال ۱۹۳۰کشف شد . این سیاره معمولاً دورترین سیاره است ، به جز ۲۰سال در هر چرخش مداری که درون مدار نپتون قرار می گیرد . مدار پلوتو : پلوتو مداری غیر عادی دارد که آن را بالاتر و پایین تر از سایر مدارها قرار می دهد. مدار این سیاره از سایر سیاره ها بیضوی تر است . سایر سیاره ها تقریباً در یک سطح مداری قرار دارند.

جو پلوتو : جو رقیقی پلوتو را هنگام نزدیک شدن به خورشید در بر می گیرد و هنگامی که دور می شود این جو منجمد می شود . پلوتو ، دنیای یخی : پلوتو تنها سیاره ای است که هیچ سفینه ی فضایی آن را ندیده است . بنابراین هیچ تصویری از سطح آن وجود ندارد . بعضی از ستاره شناسان بر این باورند که پلوتو ممکن است شبیه تریتان بزرگترین قمر نپتون باشد که سطحی خلل و فرج دار از یخ و سنگ دارد .

قمرهای پلوتو : چارون، بزرگ‌ترین قمر پلوتو است که گاهی اوقات به صورت دو سیاره که در دو مدار مختلف دور هم می‌چرخند، دیده می‌شوند. پلوتو علاوه بر چارون، چهار قمر بسیار کوچک‌تر به نام‌های اس/۲۰۱۲ پی ۱ ، نیکس ، اس/۲۰۱۱ پی۱ و هیدرا دارد.

مشخصات سیاره : قطر در استوا : ۲۲۴۷کیلومتر میانگین فاصله از خورشید : ۵۹۰۰ملیون کیلومتر دوره مداری(گردش به دور خورشید) : ۷/۲۴۷سال دوره چرخشی (گردش به دور خود) : ۳۹/۶ساعت جرم (نسبت به زمین ) : ۰۰۲/۰ جاذبه ( نسبت به زمین) : ۰۶۷/۰ میانگین دما در سطح سیاره : ۲۲۳- درجه سانتی گراد تعداد قمر : ۵

درون پلوتو : پوسته از جنس گاز منجمد جبه از جنس آب و یخ هسته ی سنگی بزرگ

نظرات شما عزیزان:

عرفان قلی پور

ساعت13:17---17 بهمن 1392

[وب سایت]

ببخشید آقای علی پور در تلویز یون شنیده بودیم در سال 2006سیاره پلوتو از منظومه شمسی خارج شده و پس از 2000سال به مدار خود باز خواهد گشت.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: